تمام فرآیندهای چاپ در معرض اتفاقی اجتناب ناپذیر معروف به “پخش رنگ” می باشند. زمانی که نقاط از فیلم به کلیشه منتقل می‌شوند، ابعاد آنها در طی انتقال نوری بیشتر می‌شوند. زمانی که نقطه جوهری از کلیشه به بستر منتقل می‌شود، ممکن است در طی جذب جوهر دوباره ابعادش بیشتر شود. به عبارت دیگر، یک نقطه که ابتدا 50٪ بروی فیلم بود، ممکن است به 51٪ در کلیشه برسد و در نهایت در یک چاپگر فلکسوگرافی به عنوان یک نقطه 65٪ یا بیشتر چاپ شود. جوهر مایع و کلیشه های فشرده استفاده شده در فلکسوگرافی تمایل به پخش رنگ دارند، اما این افزایش وابسته به نوع چاپگر و بستر است. فیلم‌های صاف غیرجذبی و کاغذهای پوشش‌دار باعث ایجاد کمترین پخش رنگ نسبت به سطوح جذبی و نامنظم مانند کاغذهای بدون پوشش، روزنامه و ورق کارتنی می‌شوند.
با این حال، پخش رنگ به طور معمول مداوم و قابل پیش‌بینی است. نرم‌افزارهای تفکیک تصویر یا رنگ می‌توانند نقاط را بر اساس اندازه‌گیری‌های ارائه شده توسط چاپگر تنظیم کنند. به طور معمول، چاپگر تجزیه ‌وتحلیل اثر انگشت را انجام می‌دهد، که اطلاعات پخش رنگ را به جداکننده رنگ یا طراح دسکتاپ ارائه می‌دهد. نمودار IT8 نمونه‌ای از هدف تست نمایش‌داده‌شده برای چاپگر اثر انگشتی است. با چاپ چنین هدفی تحت شرایط کنترل‌شده، نقاط می‌توانند در فیلم‌های تفکیک رنگ تنظیم شوند. علاوه بر این، پکیج‌های کالیبراسیونی به روند پردازش تصویر شبکه‌ای (RIP) داخلی همچون کالیبراتورAgfa نیز تنظیماتی را انجام می‌دهند.